De Rotterdam Academy (RAc), instituut van Hogeschool Rotterdam, wil dat de medewerkers een afspiegeling zijn van de studenten. Om die reden wordt extra aandacht besteed aan het aannamebeleid. Rotterdam is een diverse stad en dit ziet RAc terug in haar studentenpopulatie. Voor deze studenten is het belangrijk dat ze zich herkennen in de medewerkers van de school.

Oud-studenten
Op het bedrijfsbureau werken veel medewerkers die eerder bij RAc de opleiding Management hebben gevolgd. De RAc vindt het belangrijk dat de studenten rolmodellen zien en spreken. Deze medewerkers hebben meer begrip voor de studenten, omdat zijzelf eerder een van hen waren. Oud-studenten die uiteindelijk hun bachelordiploma hebben behaald, gaan af en toe bij de RAc aan de slag als docent. Het instituut zorgt er dan voor dat deze medewerkers tijdens hun loopbaan de mogelijkheid krijgen om hun masterdiploma te behalen.

Vacatureteksten
Er wordt extra zorg besteed aan passende vacatureteksten. Zo wordt er gelet op inclusief taalgebruik. Het moet voor personen uit iedere groep laagdrempelig zijn om te solliciteren. Onder iedere vacature staat deze tekst: “Bij Hogeschool Rotterdam is iedereen welkom. We zien talent als basis en diversiteit als kracht. Een inclusieve werkomgeving is voor ons een voorwaarde om een goede leeromgeving voor onze studenten te creëren. Diverse teams presteren beter.” De teksten moeten voor iedereen een uitnodiging zijn om te solliciteren.

Netwerk
Als er ruimte komt voor nieuwe medewerkers dan vraagt de RAc aan de huidige medewerkers om dit nieuws in hun netwerk te verspreiden. Op het moment dat de populatie medewerkers divers is, dan melden zich ook gemakkelijker sollicitanten met verschillende achtergronden. Soms twijfelt iemand om te solliciteren. Op zo’n moment is er altijd een gesprek vooraf mogelijk om mogelijke obstakels uit de weg te helpen. Op die manier voelen sollicitanten zich zekerder tijdens de selectiegesprekken.

Opleidingsmogelijkheden
Om docent te zijn bij de hogeschool moet je beschikken over een masterdiploma. Het is echter ook mogelijk om aangenomen te worden met een bachelordiploma en dan vervolgens tijdens het werk alsnog de master te behalen. Deze master wordt dan betaald door de werkgever en mag worden gevolgd tijdens werktijd. Ook eventuele andere opleidingen kunnen (indien nodig) worden vergoed en worden door de medewerker gevolgd gedurende de werkweek.

“Maak de ondersteunende maatregelen ook toegankelijk voor studenten zonder attest”  

“In de kleuterklas sprak de juf mijn ouders aan. Ze vond mij een opvallend drukke en onrustige kleuter. Mijn ouders besloten mij te laten testen en daar kwam uit dat ik ADHD heb. Drie jaar later bleek dat ik ook een autisme spectrum stoornis (ASS) heb. Dankzij de oplettende juf en mijn ouders die heel doortastend handelden, was op al jonge leeftijd duidelijk dat mijn hersenen op een atypische manier werken.  

De attesten die ik kreeg, maakten dat ik gedurende mijn hele studieloopbaan kon rekenen op een aantal maatregelen. Tijdens mijn studie Lerarenopleiding Secundair Onderwijs aan de Erasmushogeschool Brussel kreeg ik extra tijd om de examens te maken. Ik mocht verduidelijkende vragen stellen en in samenspraak met de docent kon de deadline voor het inleveren van taken worden verschoven. Van dat laatste heb ik nooit gebruik gemaakt, maar het was een geruststellend idee dat het mogelijk was. De ondersteunende maatregelen zijn heel belangrijk geweest om mijn studie met succes af te ronden. Ik moet er niet aan denken hoe het zou zijn geweest zonder deze steun.  

Rolmodel voor leerlingen  

Er zijn veel mensen die minder geluk hebben en er pas op latere leeftijd achter komen dat ze een functiebeperking hebben. Sommigen komen het helemaal nooit te weten. Hoe ouder je wordt, hoe beter je leert om met je beperkingen om te gaan. Het wordt steeds moeilijker om te achterhalen wat er precies aan de hand is, want je hebt manieren gevonden om te zorgen dat je functiebeperking zo weinig mogelijk opvalt. Van autisme is bekend dat het bij veel meisjes pas op latere leeftijd wordt ontdekt. Onderzoek naar autisme richtte zich lange tijd vooral op jongens.  

De late ontdekkers hebben vaak een moeilijke school- en studietijd. Ze moeten het zonder extra maatregelen doen, terwijl ze die eigenlijk wel nodig hebben. Ik heb dat altijd onrechtvaardig gevonden.  

Als je het onderwijs inclusief wil maken, moet je zorgen dat iedereen van de ondersteunende maatregelen gebruik kan maken en niet alleen studenten met een attest. Je laten testen kost veel tijd en geld. Tussen het moment dat mijn ouders vermoedden dat ik ASS heb en het moment dat we het attest van ASS kregen, zat een jaar. Niet iedereen weet de weg te vinden in het doolhof van regels en instanties. De verplichting van een attest maakt dat veel studenten met een functiebeperking ondersteuning missen.  

Veel ADHD’ers hebben ook dyslexie. Toen ik mijn docent daarop wees en vroeg of hij geen punten wilde aftrekken voor spelfouten kreeg ik als antwoord dat ik een attest nodig had. Pas in het derde jaar van mijn studie lukte het me om een attest te regelen. Maar toen had ik de meeste taalvakken al achter de rug en verschillende examens twee keer afgelegd vanwege mijn spellingsprobleem.  

Veel hogescholen verplichten studenten om de docent voorafgaand aan het examen te informeren over de functiebeperking en het bijbehorend attest. Doe je dit niet dan heb je geen recht op de ondersteunende maatregelen. Maar één van de moeilijkheden waar studenten met ADHD mee kampen, is juist dat ze niet sterk zijn in het plannen en organiseren en vaak dingen vergeten. Van deze groep vraag je dat ze hun eigen ondersteuning regelen. Dat is niet logisch.  

Dertig procent van de studenten in het hoger onderwijs heeft een functiebeperking. Dat is een grote groep. Het percentage van de studenten met neurodiversiteit dat erin slaagt om een diploma te halen, ligt veel lager dan bij studenten die neurotypisch zijn. Deze cijfers bewijzen dat het noodzakelijk is om de verplichte attestering af te schaffen.   

In september ben ik gestart als leerkracht op een middelbare school in Sint-Jans-Molenbeek. Tijdens het sollicitatiegesprek ben ik heel open geweest over mijn functiebeperking. De school maakte er geen probleem van. Ze bieden mij en andere startende leerkrachten veel begeleiding. Ik hoop een rolmodel te zijn voor mijn leerlingen. Als het mij lukt, moeten ook andere leerlingen met neurodiversiteit erin kunnen slagen om een diploma hoger onderwijs te halen.  

Hogescholen en universiteiten hebben een belangrijke rol in het meer inclusief maken van onze samenleving. Zij leiden de nieuwe generatie op die haar plek inneemt in de maatschappij. Geef deze nieuwe generatie alle kansen om onze samenleving in te kleuren.”