Bij een aantal aanbevelingen stellen commissies zich de vraag of er geen oplossingen op Vlaams niveau mogelijk zijn. De betrokkenheid van het werkveld vormt hiervoor een tekenend voorbeeld. Commissies hebben hier in heel wat rapporten aandacht voor gevraagd. Want hoewel er vele goede voornemens en goede praktijken naar voren zijn gekomen, blijkt dit ook een punt dat voor vele opleidingen nog een uitdaging vormt. Zo stellen de commissies vast dat er voor de leerwerkplekken of stagescholen, en dan vooral voor de mentoren, in de praktijk maar weinig tegenover deze samenwerking staat. De commissie zien hier wel veel enthousiasme en goede praktijken maar stellen tevens vast dat hierdoor de kwaliteit van de stages of het werkplekleren erg afhankelijk is van de goodwill van de school en de mentor. Het tot stand brengen van een wederzijdse meerwaarde vormt een uitdaging voor zowat alle instellingen. De mate van afhankelijkheid van de instellingen tegenover het werkveld bemoeilijkt het vinden van een oplossing eenzijdig aan de kant van de instellingen.

De integratie van het vakdomein en het leraarschap is de rode draad bij de hervorming van de specifieke lerarenopleidingen aan de universiteiten tot educatieve masteropleidingen. Tegelijk blijft de mogelijkheid bestaan om als zij-instromer een verkort traject van 60 studiepunten te volgen.

In de domeinen die reeds een grote uitstroom naar het onderwijs kenden, deze hervorming positief werd onthaald. Bij de domeinen waarbij deze uitstroom naar het onderwijs veel lager was, viel het op dat er veeleer geredeneerd werd vanuit het verkort traject.

Daarnaast bestaat er voor sommige studiegebieden ook de mogelijkheid om een consecutief traject in te richten. Hierbij kan de opleiding ervoor kiezen helemaal geen geïntegreerd traject aan te bieden, maar een korter traject met een studieomvang van 60 studiepunten in te richten. In september zullen 4 consecutieve trajecten van start gaan.